-IV-

Tek merkezli perspektifin Batıda ortaya çıkmasını, aynı zamanda bir düşünme ve soyutlama biçimine yönelme olarak ele alırsak Doğu bunun izler çevresi olacaktır. Bu tarz bir düşünme pratiği, tek merkezli perspektifle gelen hiyerarşik etnosantrisizme bir eleştiri olanağını hem makro hemde mikro düzeyde verebilir. Nesnellik iddiası, tam da bu noktada tek merkezli perspektifin odak noktasını ya da kaçış çizgisini oluşturur. “Batılı bir araç ya da medya olarak tek merkezli perspektif ve onun mekanik üreticisi kamera, bu eleştiri için kullanılabilir mi?” sorusu bulunduğum coğrafyaya göre bir Doğulu olarak, elimdeki araca sıklıkla sorduğum bir sorudur. Burada kastettiğim eleştiri, Batının ya da onun düşüncesinin eleştirisi değil tabii ki. Kamera ve onun sunduğu olanaklar bütününü tek bir medya olarak ele alırsak, düşünme pratiği ve nesnellik iddaası olarak fotoğraf, eleştiri fikrimin temelini oluşturuyor. Bütün bunları kamera yani tek merkezli perspektif aracını kullanarak yapmaksa benim işlerimin tezini oluşturuyor diyebilirim.